CO WARTO WIEDZIEĆ O GAZIE ZIEMNYM
8
ośrodków skalnych, fale odbijają się w zróżnicowany spo-
sób, co umożliwia odpowiednią interpretację powracają-
cego sygnału. Zebrane dane są szczegółowo analizowa-
ne. Dzięki pozyskanemu w ten sposób obrazowi powstaje
mapa warstw skalnych, na podstawie której geolodzy
określają dokładne miejsce odwiertu poszukiwawczego.
Wibratorowa metoda badań sejsmicznych jest całkowi-
cie bezpieczna i stosowana powszechnie w przemyśle
naftowo-gazowniczym od lat 80. XX wieku. Badania nie
wpływają na jakość wód podziemnych i gleby, zaś wy-
woływane drgania nie są w żadnym stopniu zagrożenia
dla okolicznych zabudowań.
Wiercenia
Kolejnym istotnym krokiem w procesie poszukiwań
gazu ziemnego, jest wybór miejsca odwiertu. Poza
wynikami badań sejsmicznych, inwestor analizuje
również archiwalne informacje geologiczne, istnieją-
cą infrastrukturę drogową, dostępne źródła zaopa-
trzenia w wodę i energię, a także stopień zurbanizo-
wania terenu. Po wytypowaniu lokalizacji, następuje
zawarcie umów o dzierżawę ziemi z właścicielami
działek i rozpoczyna się proces administracyjny zwią-
zany z przygotowaniem terenu do wykonania odwier-
tu. Po uzyskaniu stosownych zezwoleń i uzgodnieniu
szczegółów z odpowiednimi organami administra-
cji państwowej, inwestor rozpoczyna budowę placu
wiertniczego. Teren placu zajmuje średnio powierzch-
nię około hektara i jest starannie zabezpieczony.
Wierzchnią warstwę gleby (humus), która po zakoń-
czeniu prac będzie służyła do rekultywacji, zdejmuje
się i układa w pryzmach, a teren odpowiednio niwe-
luje. Wyrównaną powierzchnię wykłada się płytami
betonowymi izolującymi i utwardzającymi grunt.
Projekt otworu wiertniczego każdorazowo zależy
od właściwości geologicznych danego złoża. Każdy
otwór wiertniczy przygotowywany jest z uwzględnie-
niem zasad dotyczących bezpieczeństwa ludzi i śro-
dowiska naturalnego, w tym przepisów odnoszących
się do zabezpieczenia warstw wodonośnych. Konstruk-
BADANIA SEJSMICZNE
