HISTORIA WĘDRÓWKI GAZU ZIEMNEGO
3
G
az ziemny jest wykorzystywany na masową skalę w produkcji przemysłowej
(np. w zakładach chemicznych, azotowych etc.), ale jest także popularnym
paliwem wśród odbiorców indywidualnych, którzy wykorzystują go do ogrzewania
domów, podgrzewania wody czy zasilania kuchenek gazowych. Gaz ziemny znajduje
też zastosowanie w procesach technologicznych (w produkcji detergentów, farb,
włókien sztucznych i wielu innych), w ciepłownictwie, urządzeniach klimatyzacyjnych
czy kogeneracyjnych, a także jako paliwo samochodowe.
gaz ziemny jest paliwem ekologicznym?
Wśród trzech używanych powszechnie paliw pierwotnych – węgla, oleju opałowego i gazu ziemnego, ten ostatni jest najbardziej
przyjaznym środowisku źródłem i nośnikiem energii. Gaz ziemny składa się prawie wyłącznie z metanu i obojętnego azotu.
Nie zawiera dużych ilości siarki ani metali ciężkich, dzięki czemu w procesie spalania nie powstają pyły ani inne odpady stałe.
W porównaniu z węglem i olejem opałowym spalany gaz ziemny emituje znacznie mniej tlenków azotu oraz dwutlenku węgla
powodującego „efekt cieplarniany”.
CZY WIESZ ŻE:
P
rzygotowanie gazu ziemnego do transportu polega zazwyczaj na jego osuszeniu
poniżej wymaganej temperatury punktu rosy. Punkt rosy to temperatura,
w której przy danym składzie gazu i ustalonym ciśnieniu, może rozpocząć się proces
kondensacji. Zanim jednak gaz ziemny trafi do gazociągu, należy dostosować
ciśnienie jego przepływu do warunków sieci przesyłowej. Sprężanie gazu odbywa
się w zespole urządzeń zwanych tłocznią gazu. Lokalizacja tłoczni oraz wydzielona
i odpowiednio zagospodarowana strefa ochronna, ograniczają wpływ pracy
urządzeń technologicznych na środowisko i okolicznych mieszkańców. Najbardziej
rozpowszechnionym typem transportu gazu jest transport rurociągowy. Wyróżniamy
dwa typy gazociągów:
n
Gazociągi przesyłowe, służące do transportu dużych ilości gazu od miejsc wydobycia
w kierunku miejsc głównego zużycia.
n
Gazociągi dystrybucyjne – rozgałęzienia magistrali zaopatrujące odbiorców indywidu-
alnych.
Coraz bardziej popularną metodą jest przekształcenie gazu w ciecz (LNG – Liquid
Natural Gas) i transportowanie go w postaci skroplonej. Dzięki skraplaniu objętość
surowca zmniejsza się ok. 600 razy. Obecnie ok. 25% gazu sprzedawanego na świecie
transportowane jest w takiej formie.
W
zależności od przeznaczenia, surowiec trafia z kopalni gazu do magazynów
lub sieci dystrybucyjnych administrowanych przez uprawnionych operatorów,
którzy koordynują dalszy przesył surowca i zarządzają jego transportem.
Zmagazynowany gaz jest rezerwą o znaczeniu strategicznym i wpływa na zwiększenie
bezpieczeństwa energetycznego kraju. Magazynowanie umożliwia również pokrycie
sezonowych wahań zapotrzebowania na gaz oraz krótkotrwałych deficytów
dobowych gazu. Polska zobowiązana jest przepisami prawa unijnego do posiadania
stałych zapasów gazu ziemnego. Obecnie w naszym kraju czynnych jest sześć
podziemnych magazynów gazu ziemnego o łącznej pojemności 1,8 mld m
3
,
umożliwiających zgromadzenie zapasów surowca na 49 dni. Gaz może być
magazynowany na dwa sposoby:
n
pod ziemią – w naturalnych utworach geologicznych, np. kawernach solnych lub
wyeksploatowanych złożach gazu i ropy,
n
na ziemi – w sztucznych zbiornikach.
Transport gazu ziemnego
Magazynowanie gazu ziemnego
Zastosowanie gazu ziemnego
